سلامت باشی کوچولوی قشنگم

شایاجونم!

دیشب وقتی از اداره رسیدم خونه ساعت 20 بود درست متل خودت که نمرت بیسته بیسنه ؛ اینقدر کارای جدید انجام می دادی و بازی در می آوردی که خاله ملیکا و من جیغ می زدیم و ازت می پرسیدیم باهوش من کو؟ و تو به خودت اشاره می کردی و همه رو می خندوندی.

وقتی تو آغوش مادرت شروع کردی به شیر خوردن، جالب بود که خودت انتخاب می کردی که از کدوم طرف باید شیر بخوری. وقتی مامان جونت تعجب مارو دید گفتش سه روزی می شه که این کار را می کنه.

خلاصه شیرین کاریات کار دستت داد. خودمون چشت زدیم. امروز حسابی تب داشتی و من اولین بار بود که اینجوری با صعف می دیدمت و علیرغم اینکه امروز مرخصی بودم که در ادامه بازی های دیشب باهات عشق بازی کنم ولی با کمال ناراحتی و چشمانی اشکبار کنارت اومدم.

البته بابات گفت که بخاطر دندوناش هم هست آخه عزیزم تو فقط شش تا دندون داری و حتما بابات درست می گه من قبولش دارم چون بابات از نظر من پزشک حاذقی است و من هرقت کسالتی دارم فقط کافیه چند جمله باهام درمورد بیماریم توصیه کنه؛ باور کن معجزه است چون بهبود پیدا می کنم. داروهایی که تجویز می کنه شفابخشه. نه اینکه من فقط بگم همه فامیل و افرادی که میان پیشش اعتراف می کنن.

به هرحال برات دعا می کنم زود زود زود خوب بشی تا با شادی و سلامتی کنار هم باشیم. ان شاءالله